Twee vrouwen organiseerden een retraite in Frankrijk. Ze werkten al enige tijd samen en hadden in Nederland ook al een aantal goed ontvangen activiteiten georganiseerd. Toch bleef het aantal aanmeldingen voor de retraite wat achter bij de verwachtingen. Waar kon dit aan liggen?
Hun samenwerking liet zich zien als een beginnende overkapping, een koepel. De poten, of wortels, stonden ver uit elkaar en waren nog dun. Ze toonden zich ongelijksoortig, en een beetje random. De associatie daarbij was verder het aloude gezegde: je kunt gras niet laten groeien door eraan te trekken. Oftewel: de tot nu toe ontplooide initiatieven hadden nog niet voldoende consistentie of frequentie gehad om te leiden tot een stevige groep trouwe volgers, of een grotere groep nieuwsgierigen. De ‘poel’ aan prospects moest nog flink groeien. Daarvoor zouden initiatieven moeten worden herhaald. Dat zat niet erg in de creatieve aard van één van de vrouwen, maar ze zag de noodzaak van wat geduld wel in.
Daarna keken we naar de retraite. Een bijzondere ervaring, want de retraite zelf leek al te bestaan. Zij liet zich zien als een waterrijke onderdompeling in het vrouwelijke element, als een diepe ervaring van flow. Het advies was dan ook: laat deze editie doorgaan, ook met minder deelnemers. Ga deze onderdompeling zelf ervaren, alsof ze ook voor jullie is georganiseerd. Ga vanuit de geest die je daar ervaren hebt, vervolgens meer initiatieven in Nederland ontplooien; wees consistent in het steeds weer inbrengen van dat gevoel, die ervaring, in de Nederlandse events. Op die manier verzeker je je van volgers die juist op deze ervaring uit zijn en zul je toekomstige edities in Frankrijk met meer gemak kunnen vullen.
Beeld Jeremy Bishop