Een educatief instituut wilde onderdelen van zijn collectie renoveren. Dit zou veel geld kosten, en de vraag was of deze ontwikkeling paste bij het wezen van het instituut. De nieuwe directie stond al snel weer opgelucht buiten, en kon aan de crowdfunding beginnen.
Want meteen liet het instituut zijn eeuwenoude oorsprong zien: aan de basis lag natuureducatie. Het instituut had nog dezelfde traagheid van het begin: het ritme van de natuur en de natuurvorser. Een onverzettelijkheid in deze energie maakte het aannemelijk dat dit zo zou blijven. Duidelijk werd ook dat de oorsprong na de renovatie nog volop zou doorzingen in het instituut.
Soms zijn instituties aan weinig verandering onderhevig, en is dat precies zoals het moet zijn. Er was geen enkele belemmering voor de voorgenomen renovatie.
Beeld Nur Yilmaz