Hoe werkt dit?
Goede vraag, en daarom heb ik daar een hele pagina aan gewijd. Kort gezegd:
Anders dan de meeste werkenden, ben ik opgeleid en geoefend in bewust naar ontspanning gaan en mij ontvankelijk opstellen voor de informatie over jouw organisatie en haar kenmerken. In een gesprek spiegel ik die informatie aan je terug. In de loop van het gesprek dat ontstaat, ontsluiten we samen steeds meer informatie. Zo ben ik letterlijk jouw ad-viseur, want ad=mee, videre=kijken.
Waar onderbouw je dit mee?
Op de pagina over hoe dit werkt, heb ik een klein boekenlijstje opgenomen. Want het is door anderen dan mijzelf al veel beter onderbouwd.
Het format van een reflectiegesprek heb ik ontwikkeld en inmiddels ruimschoots beproefd op grond van kennis van en ervaring met organisatie- en veranderkunde enerzijds, en neuropsychologie en (lichaamsgerichte) therapie anderzijds. Door het laatstgenoemde maak ik de koppeling tussen jou en je organisatie. Ik weet wat mensen kan bewegen en welke invloed dit heeft in hoe zij met zichzelf, anderen en het proces van organiseren omgaan. Door het eerstgenoemde ben ik gepokt en gemazeld in wat er aan patronen en dynamieken waar te nemen is in organisaties, en kan ik helder en realistisch advies geven over wat je volgende stap zou moeten zijn.
Waar kijk je naar? En wat zie je dan?
Jij geeft me in één zin aan wat je denkt dat er in jouw organisatie speelt. Ik stem me daar met al mijn zintuigen op af. De kern van wat er in je organisatie speelt, komt vervolgens voor mij in beeld. Nu zeg ik in beeld, maar het is vaak een impressie, een textuur, een kwaliteit, en de woorden die daarbij horen komen als vanzelf in me op. Het is eerder een rechtstreeks weten dan een uitgewerkt beeld of symbool. En het zien heeft een gevoelskwaliteit.
Ik begin meteen te omschrijven. Soms houd ik even mijn mond, omdat het effect van hardop zeggen wat ik zie, zich even moet voltrekken. Ik neem je mee in dit proces, ik vraag of je dingen herkent, stel vragen, en het staat jou vrij om te reageren. Dat verdiept. Het reflectiegesprek is echt een gesprek.
Wat zeg je?
Het is goed dat je dat vraagt, want ik wind er geen doekjes om. Zo heb ik bijvoorbeeld al eens gezegd in zo’n gesprek, dat het beter voor iedereen zou zijn als de directeur een andere baan zou zoeken. Of bij iemand anders, dat haar stijl van bespreekbaar maken niet passend was bij dit team. Of bij een samenwerkingsverband, dat het zijn langste tijd gehad had. Ik zeg dus wat ik zie. En dat kan pittig zijn. Het is niet voor niks voor mijn gesprekspartner(s) tot dat moment niet waarneembaar geweest.
Je kunt er echter van op aan dat de afstemming binnen het gesprek zo nauw is, dat dit voor jouzelf op dat moment niet meer als een verrassing komt. Ergens weet je het wel – het wordt alleen een keer hardop gezegd. En mijn gespreks- en procesvaardigheden zijn daarbij on point door opleiding en uitgebreide ervaring als coach, trainer en therapeut.
Vaak werkt het zo, dat het hardop zeggen juist opluchtend werkt en dat er opening naar een meer ontspannen toekomst ontstaat. En vergeet niet: je krijgt advies over hoe nu verder. Je blijft dus niet hangen in de constatering van wat er nu speelt, maar je krijgt aanwijzingen over hoe je daarin verandering kunt bewerkstelligen.
Is dit een soort therapie?
Nee. We gaan niet in op waar de patronen en dynamieken mogelijk vandaan komen, behalve in algemene termen. Zo kan ik bijvoorbeeld wel benoemen dat iets in de organisatie een vluchtreactie zou kunnen zijn (neuropsychologie). Naar oorzaken (bij jou) kijken we niet en we gaan daar verder niet op in. Als je zelf nieuwsgierig bent naar diepere patronen bij jou, dan kun je altijd een vervolggesprek met me voeren.
Wat als ik niet herken wat je zegt?
Het kan soms gebeuren dat je niet meteen herkent wat ik zeg. Wat kan er aan de hand zijn?
1. Het gaat hier echt om een blinde vlek. Je kunt of wilt niet zomaar weten wat er waar te nemen is.
De ervaring leert dat het kwartje, als de blinde vlek eenmaal benoemd is, in de periode erna alsnog valt.
Simpelweg omdat de observatie is gedaan, en die informatie is toegevoegd aan het frame of reference waarmee jij zelf naar de organisatie en haar functioneren kijkt. Zo gebeurde dit zelfs binnen één gesprek. Mijn gesprekspartner had weerstand tegen het hele idee dat er iets aan de hand zou kunnen zijn. Hij ontkende wat ik beschreef. Nog geen vijf minuten later bevestigde hij wat ik waarnam alsnog via een inkijkje in het beoordelingssysteem.
2. Ik gebruik net niet de goede bewoordingen.
Het luistert nauw, en hoewel de afstemming die we in het reflectiegesprek bereiken groot is, kan dit toch gebeuren. Om deze reden is het ook zo belangrijk dat we echt in gesprek zijn; dat je vraagt, reageert, aanvult, bijstelt. Blijven de woorden niet herkenbaar voor je, dan kan het zijn dat het kwartje later in de tijd alsnog valt.
Ik heb dit zelf meegemaakt toen iemand een blinde vlek van mij onverhoeds benoemde in woorden die ik niet kon plaatsen.
Bij mij duurde het maanden voordat ik het alsnog zelf inzag. En het interessante was: op dat moment schoot me het betreffende gesprek meteen te binnen. Ik wist nog waar ik liep toen het gezegd werd. ‘Mijn hemel, het is tóch waar’, schoot het door me heen.
Verzin je het niet gewoon?
Nee. Door verschillende opleidingen tot coach, trainer en therapeut heb ik geleerd mijn en dijn goed te onderscheiden. Tijdens dergelijke opleidingen ga je zelf flink ‘door de molen’ en leg je veel bagage af. Dit verkleint al de kans op projectie, overdracht en tegenoverdracht. En daarbij krijg je ook les in dergelijke dynamieken en leer je ermee om te gaan.
Wat vooral een aanwijzing is dat ik het niet verzin, is de mate waarin bij mij emoties een rol spelen tijdens het gesprek, namelijk niet. In de vakliteratuur op deze pagina wordt ook duidelijk aangegeven dat er alarmbellen dienen af te gaan op het moment dat je zelf met allerlei emoties gaat resoneren tijdens een adviesgesprek. Het wetende waarnemen tijdens een reflectiegesprek voelt daarentegen neutraal en feitelijk.
Wat kan ik er straks mee?
Het gesprek is zelf al een interventie. Dat komt omdat jou op een diep niveau informatie wordt gegeven, waar je daarvoor nog niet over beschikte. Er valt licht op je blinde vlek, en daarmee verschuift alles precies op het punt waar het nodig is. Daarbij krijg je van mij heel concreet advies over de eerstvolgende stap die je zou kunnen (moeten) zetten om de angel er nog verder uit te halen.
Is het belangrijk dat je bij ons op bezoek komt?
In principe vindt het gesprek op een neutrale locatie plaats, die ik (tegen kostprijs) voor ons regel.
Dit omdat er dan geen ‘ruis’ van je gebruikelijke plek is. Als jij van mening bent dat het voor de beeldvorming noodzakelijk is dat ik bij je in de studio, op je werkplek of op kantoor kom, dan zullen we het daarover hebben. Het belangrijkste is dat jij er zelf bent, want jij ‘zet de toon’.
Wat kost dit?
Een gesprek kost € 95,- (geen BTW). Ik bel je na drie maanden op en vraag dan wat de effecten van het gesprek/de interventie zijn geweest. Is het je goed bevallen, overweeg dan een ‘strippenkaart’: een core check-in voor € 275,-, waarvoor je drie keer in een jaar, op jouw aangeven, een gesprek hebt (van maximaal een uur).
Geboekte ruimte bereken ik tegen kostprijs door, en per kilometer reken ik € 0,30 aan reiskosten. Een verslag van het gesprek, met hoogstwaarschijnlijk nog aanvullende inzichten, kost ook € 95,-. Werk je in de sector Kunst en Cultuur? Vergeet niet te checken of deze ontwikkelstap ondersteund kan worden door werktuig-PPO.
En als ik het zelf wil leren?
Dat kan, kijk hier.
We werken dan 3 dagdelen één-op-één.
Werk je in de sector Kunst en Cultuur? Vergeet niet te checken of deze ontwikkelstap ondersteund kan worden door werktuig-PPO.